Ludovicus van Leuven, Amoris divini et humani antipathia (1629)
Table of contents ↑Languor Amoris [64]
XXII.
Rusbroch.
Rusbroch.
VBi igitur Amor intus exigit & inuitat ad Dei
vnionem, & creatura sese erigens, totum of-
fert, & exhibet quidquid præstare potest, neque
tamen ad hanc vnitatem pertingere valet, inde
quidam nascitur languor spiritualis. siquidem in-
timis cordis medullis, vbi vitæ initium residet, a-
moris vulnere confectis si obtinere non liceat
quod præ omnibus desideratur, permanere autem
oporteat vbi esse animus plane recusat, ex his vi-
delicet duobus languor iste conflatur. nam cum
Deum adipisci non liceat, neque eo tamen frau-
dari aut carere animus velit aut possit, ex his duo-
bus in eiusmodi homine quædam foris & intus
existit & oritur æstuosa impatientia, quæ quam-
diu durat nulla est creatura neque in cælis, neque
in terris, in qua illi vel quietem, vel aliquod sola-
tium capere libeat. & hæc Amoris æstus, & im-
patientia cor hominis exedit, eiusque ebibit san-
guinem, quærationi morem gerere & obsequi
non vult, donec re amata potiatur. in hoc gradu
sensibilis ardor amoris tam ingens est, vt in omni
hominis vitâ non fit feruentior, idque adeo, vt
absque vllo externo labore corporea hominis na-
tura clam lædatur, & absumatur
VBi igitur Amor intus exigit & inuitat ad Dei
vnionem, & creatura sese erigens, totum of-
fert, & exhibet quidquid præstare potest, neque
tamen ad hanc vnitatem pertingere valet, inde
quidam nascitur languor spiritualis. siquidem in-
timis cordis medullis, vbi vitæ initium residet, a-
moris vulnere confectis si obtinere non liceat
quod præ omnibus desideratur, permanere autem
oporteat vbi esse animus plane recusat, ex his vi-
delicet duobus languor iste conflatur. nam cum
Deum adipisci non liceat, neque eo tamen frau-
dari aut carere animus velit aut possit, ex his duo-
bus in eiusmodi homine quædam foris & intus
existit & oritur æstuosa impatientia, quæ quam-
diu durat nulla est creatura neque in cælis, neque
in terris, in qua illi vel quietem, vel aliquod sola-
tium capere libeat. & hæc Amoris æstus, & im-
patientia cor hominis exedit, eiusque ebibit san-
guinem, quærationi morem gerere & obsequi
non vult, donec re amata potiatur. in hoc gradu
sensibilis ardor amoris tam ingens est, vt in omni
hominis vitâ non fit feruentior, idque adeo, vt
absque vllo externo labore corporea hominis na-
tura clam lædatur, & absumatur
Rusbroch.
Langueur de l'Amour.
XXII.
Que croyez vous, chaste espouse, que seruent
Les beaux bouquets des fleurs (qui se cōseruent
A peine vn jour) pour vn mal eternel?
Ce medecin l'annonce incurable,
Et vostre poux d'vn battement durable
Dit, que l'Amour est vn mal eternel.
XXII.
Que croyez vous, chaste espouse, que seruent
Les beaux bouquets des fleurs (qui se cōseruent
A peine vn jour) pour vn mal eternel?
Ce medecin l'annonce incurable,
Et vostre poux d'vn battement durable
Dit, que l'Amour est vn mal eternel.
Translations
Languor of love. |
I languish out of love. |
Sources and parallels
- Possibly based on, not mirrored, the tent made of brocade, in: Langor amoris. [34] (in: anonymous, Amoris divini et humani antipathia (1628)) [Compare]
- Porteman 1975, p. 212. Feeling pulse of a sick person also in: Hugo, Pia desideria, bk/embl. 1/3
- Parallel for the pictura (exact copy), the same Latin motto and French epigram in:Denk op 't eynde [18] (in: Jan van Hoogstraten, Zegepraal der goddelyke liefde (1709)) [Compare]
References, across this site, to this page:
- Langor amoris. [34] (in: anonymous, Amoris divini et humani antipathia (1628))
- Denk op 't eynde [18] (in: Jan van Hoogstraten, Zegepraal der goddelyke liefde (1709))