Concordance - under construction

A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

echo [4]	Die Echo de tot lucht Van Echo die zich vond Vrou Echo door het pijpen De Echo teeg terstont aan
echoos [1]	Echoos stuyten
echt [1]	De heylige Echt schiep haar tot
edel [2]	Vol van edel bloet Gesproten uyt een edel bloed
edelmoedigheyd [2]	Van edelmoedigheyd gedreven Van edelmoedigheyd gedreven
eeden [1]	Hy sweert met eeden hy zal zijn
eekel-bomen [1]	Dat d' Eekel-bomen staan en trillen
eekel-boom [1]	Ofte eenen bruynen Eekel-boom
eekelboom [3]	In schaduw van een bruinen Eekelboom In schoonheit als den hogen Eekelboom Als d' Eekelboom de vlagen
eekels [2]	sy my met eekels of verhaast Den Olm schut Eekels op de grond
eekelwout [1]	uw Lier en schuyl in 't Eekelwout
eel [2]	Liefdens vreugd is eel Natuuraas maakzels zijn u te eel
eelder [1]	Bloemen van een eelder stof
eele [1]	Dat eele
eelment [1]	kroon van 't sware en logge eelment
eelste [1]	Eelste schepzel van natuure
een [307]	Een hart in rouw verdronken Een ander hou de Rijnse-wijn schoonder smaakten my een toog Met een lonkjen van haar Een dauw verandert worden door de Word gy van een lust gedreven Bloemen van een eelder stof Door een streelend geest gewoel Met een sware donder val Staag te zijn een heeten-helt 'k Weet u een ongevraagt kusjen zal Een schoon' Helena den Rechter opgedragen EEn hart dat brand van dorst EEn straal uyt Leonoraas oogen Stak door een heymelijk vermoogen Een vlam uyt uw gezicht geboore Narcissus was een schoone jongen bleef niet dan een klank Een klank die in de wilde Een Vryer zoo elendig plagen Een weynig waters tusschen beyden Toef noch een weynig hoor my Terwijl zijn jeugd een eynde nam Met Philomela wenscht een Nachtegaal te zijn Een Nachtegaal om op den Ypenboom te zingen en een bloote krop te terwijl zy slaapt een morgen-kusjen geeft Op een bleeke ontgloeyde lip Dan een Yk voor weer Met een swerm ter helle Gelijk als een harde rots koel ontfangen op een hart van steen by zo schoon een Nimphje moochlijk wezen u lief gezicht een traan ontslippen Liet gy een zuchjen uyt uw Dat door een Maagd 't IS een vermaak 't is vermaak 't is een vermaak te minnen het pijpen van een harder Dat is een min die my als ik bemin een schoone En lange een tijd laat zonder zy 't met een heete gloet lei door my een vuurtjen aan hou zich aan een kant Zoeter dan een kroes vol wijn Met een geveins Van een Cypressen tak Als een pijlschacht van een een pijlschacht van een pees riepse als in een droom de menschen in een diep gequel de menschen in een diep gequel rijkdom waarder als een schone jeugt rijkdom waarder als een schone jeugt Een schoner gloed Maar een helsche brand Die op een stier verlieft alleen Door Crete van een dolle min geplaagd In schaduw van een bruinen Eekelboom Eerkauwende op een zachte maybloem rusten Met een jonge koe Een jongeling nog schoonder dan den Met een gloeiend vier Vreugje van een ogenblik Weet gy onder een te brouwen ten ware door een Goddelijk bewegen Stremt door een stadiglijk geroer staag bewegen baart een vuur den oever van een stroom ik wel eer een kusjen met gevley my harder dan een ky Ia wrevelder als een getrede slang Wy went'len op een sachte maybloem Laast Zach ik een deel van 't Een mijleweegs daar 't bos den Al wat een mensch kan in Van een vuurtje dat vinnig Men vuld een kloofjen met een een kloofjen met een end Maar een gepaarde en be-ente Dat een Vryster fier en EEn Landman end met vleyende genuchten stam die op een and're tijd Wanneerze met een zorgelooze zucht By zulk een vrucht blijft d' U maake tot een boom die vruchten Een vruchtbaar Wijf braveert vry onverzaagt Van een vroolijk hart En voor een knaap onwaardig haagt die zy een weynig stil Mijn Zangster wil een sprookje gaan vertellen Een jonge Visscher ging op buyt En zach een Fuyk aan Amstels heen maar liefde een loze guyt En een die quynt Speel een zoetjes mont aan Hier ziet een yder zich verbeelden Aan een gesnoert door vaste Graven my een graf Op een goede Ree 't wilde woud een ys're slaap doen Een kusjen dat men 't heilig Een kusjen van uw rozemont gegeven Een traantje dat 'er uit uw Een lonkjen dat gy baard Is my een Rijksstaf waard 't hooft op een gebogen hals Om als een duyfjen wech te d' oogen van een wrede gier Die met een trop verraders quam Hy staat gelijk een marmere-boog valt hy als een Teyger an vaart hy als een bos-leeuw voort staag weer met een nieuwe moet Met beweegelijk een toon ons poogt van een te scheuren zon door zulk een mist acht minder als een veer my so lang een draad Waar nutter maar een beest Een langen wijl veracht In vreugde een lange tijd Zijn lippen van een geur gestreelt 't voorhooft spreid een glans hair dat als een krans Te kussen met een groot vermaak Een overloze en boze geest Moet met een dart'le voet omveer Gebogen en gesloten dicht aan een Een langen wijl met Dialarkus blusten En met een steek was Dialarkus de weereld tot een spot Een purpere beek dreef langs de naam die eer een praalbeelds waarde de blijken van een ridderlijk gemoet verrader 't is een wonder ten wolken uyt een balderende donder ik ben maar een mensch van bloed sloot het met een zucht vuyst beharnast als een man Zo quam een forze stem hem Een woede Vrouw heeft vaak een Vrouw heeft vaak een Manshart doen verschrikken keert hy vast een poos de vinn'ge Gelijk een Leeuw die op te binden aan een boom zetten 't op een loopen Amaril ging als een jachthond schuuren Een ouden Yp die 't lietjen klapten 't als een Aakster Haar lippen als een Kers en dart'ler dan een jongen Geyt boert en stoejerey een strik om 't en voorzichtig als een Slange Doortraptheyd dat een gek verstant en Wat ziert een Maagd zo als Een blooten krop een arm zo Een blooten krop een arm zo blank Zo zacht gelijk een mol Is een gemoet Met zulk een vreugd gevoet Wat is een bloot gezicht Een mensche tong kan 't niet Het is een eeuwig duurend vuur Een vuur dat al de wereld ouds het is een zoet en zuur Onnozel als een kint als pijltjes van een boog my laven met een zoen Zijn met een zoete dauw belaan Raaken in een diep gepeyns In een vuur van ongedult Niet genoegzaam tot een wraak Bestookt een minnaars klacht van Van een bekoorelijke maagt Een lust die 't al verheert My quynen als een bloem op 't Een bloem die op zijn steeltjen Zo droef een toon beweegen heur EEn ander zing van krijg en Van Liefde een schoonder zaak Dat is een schoone Maagt 't Muertjen van een stat Vry een jonge Harderinne Aan een stroom dunkt my is een beter minne Dat is een soeter levens droom Een minnaar een minnaar te plagen Een minnaar een minnaar te plagen Wijl zy zulk een groot vermogen Als gy maar een lonkjen geeft En streelde een Luyd Een heldere boesem song Een Zang En hy riep eens soet met een In een zeel van kruyt vermaak verdrijft gelijk een stroom het leven is een droom yd'le dromen door een fluysterende wint te domp'len in een treur of vreugde-stroom Een kleetje alleen bedekte haar heupe melk en bloed en Maagdenwas aan een Een windje op haar verlieft Bedreef een stoute dieft zach men dat een mensch hoe koud koud sette in een vlam schoone en goddelijk een swier Glijt voorby gelijk een vliet Maar een schaduw die hem Oude grijse blijft een kint Een koele wint in hooge beuken Dat met een schat van versche Die als een root scharlaken blozen Of queelt een deuntjen aen de lot my zulk een leven gaf Gelijk een Swaan lijde ik Gelijk een wolk vol heete Een swarte wolk die 't hemels-blaauw Dan veeg een kroes ter goe 't kantjen van een varze stroom U nooyt een swarte wolk bejegen Een koelte blaaze in uwe zylen Wit besturven als een doot Zedert by een los geval 't eerste jaar een jong Waar toe naar een krans gezocht Van uw Bloem een jeugdig roosjen Worden u een schedel kroon Past een krans van Lauwerieren Die konstig door een vocht en vuur en lucht in een te mengen Een hemel daar de liefde in Wanneer een windjen haar komt Bescheptert met een snydend swaard Beschenen van een harnas zon Een Lauwre-kroon met bloed besmet de zijne niet een zier Zo haalt men een bekransten kop Is rijk en een gelukkig man Ga wijsheyd tot een Hemel richten alle kunsten tot een schat Gelijk een zon doen schaemroot Gelijk een wakker Oorlogs held EEn geest die ydeloos poogt te Een zal'ge berg alom bewossen Een kroon van 't sware en Hier koomt een bron ten aar Een ziel die eyndeloos poogt te EEn knaap in 't bloejen zijner Geboren van een zelve Moeder beurden 't op een vroege morgen Benam hem met een lonk 't verstant Een stem uyt een benaaude krop Een stem uyt een benaaude krop Gelijk een Duyf door 't Daar heeft natuur een hol gegraven Een rook zach rijzen uyt de Daar woont een mensch zo dacht d' ingang van een laan hy stil als een verstelden Daar lag een doodshooft in het Een oud gebouw heel woest met En vind een lang en mager Een eys'lijk wijf zat slordig by Een koude schrik scheen 't bloed Een menschen-hooft met bleke wangen Dat zachm'er aan een nagel hangen Met hoord hy een portaal-deur kraken Daar komt een maagt met flaauwe hooft behangen met een laken Gesproten uyt een edel bloed Nu zijnse ontrent een twintig stappen ontrent gevordert op een plijn legt besloten in een muur Dit was een donder in sijn Maar zijtge een mens so laat was wel eer een lief en waardig Mijn Vader was een Land-regeerder Het beurde dat een braven jongeling Zoo oyt een pijl van liefdens Besloten door een jong verstand Om t'zamen naar een ander land Gespannen door een koele wind Gelijk een Duyf door 't Een byster sware lucht men hoorden Het wierd een weer dat yder Den hemel voerde een soeter weder Nu dreef een wolk van voor Omhelsden met een bly gebaar Na lang een wijl' quam haar Een leven daar men nooyt van Ik sach haar een verdwaalde knaap houd op my een wakend ooge Ik doolden met een hart vol pijn zengt en geeft een licht De Moeder kreeg een nieuwe jeugd INdien 'er dan een Venus zey haar wezenstrek speelt een Goddin Men ziet 'er smelten onder een Gelijk een star die uyt Gelijk een dageraat zoo schoon uyt en schept een zonnekring En haalt een streep half ront trekt in schaauw een diepsel tussen by Sy schiet gelijk een Palm-boom recht om Men dichte een Venus zo men
eene [16]	Met eene kroes vol wijn En schreyde op eene steen Haar verscheen met eene krans In eene klomp tot man Met eene wederga die mijn Zat achter eene dichten struyk schoon als d' eene d' and'ren wast Op eene koude steen Op eene nacht als Dialarkus Die u met eene kling de losse Gevolgt van eene vuyst die dapp're Moedernaakt in eene beek toen gewaakt in eene donk're nacht Ter kooye op eene veed'ren zak jeugdig hart in eene lichten brand teekent sy met eene stip de Naaf
eenen [12]	de room van eenen rijken boer In eenen hut geboud van lonkend schoon van eenen jongeling By eenen Olm met d' Venus vingse strakx in eenen Het land met eenen harden korst koele schaau van eenen Olm-boom zat en kout van eenen heuvel Daar zittende onder eenen hage Ofte eenen bruynen Eekel-boom van hier leyt eenen haven goet men stemden eenen tijd
eener [1]	van het rislen eener blad
eenig [1]	In 't eenig leven zonder wederga
eenmaal [1]	Wie u eenmaal komt te smaken
eens [24]	Dat gy het eens ziet haar tot troost eens kussen Eens uw lippen raken mach laaf ay laaf eens mijn verlangen Nu ziet eens wat de loosheid Eens lindebooms op 't heetste van Nimphje wanneer 't eens rust Hadje 't lekker eens gesmaakt Queel eens rustig op als moeten zamen eerst eens speelen om het van mijn Nimphjen eens genaken En eens stellen die 't hart eens minnaars knelt Ach schone verkeer eens Ach schone verkeer eens Wor sachter en leer eens Wor sachter en leer eens En hy riep eens soet met een Eens ommezien hoe dat uws Vaders vlocht ik u eens krans Eens vuylen lamps die damte en en grimlacht hem eens aan waarde dochter koom eens vore En eens te zien die
eensaam [1]	't Was eensaam naar en guur
eenvuldigheyd [1]	Maagd zo als eenvuldigheyd en zeden
eenzaamheyt [1]	ONzalige eenzaamheyt
eer [27]	En lof en eer dat ick se Eer den Huysman ploegt of zaayt Eer smelt ik trots uw wanen Eer zal ik smoren in mijn Eer zal ik smoren Eer zal ik smoren in mijn Als ik wel eer een kusjen met Eer 't den ouderdom verbied En berooft haar eer Hy trappeld de eer met voeten Het praalbeelt van de pronkende eer vreugt tot al sijn troost en eer goede naam die eer een praalbeelds waarde dan met haar eer te vechten Soo ging wel eer de schoone Dafne 't veld hare eer verloren schoon als wijsheyd eer en deugt haar kniën en bewijst hem schuldige eer schoon dan wijsheyd eer en deugt Venus so wel eer ten oordeel quam Daar gy wel eer zo ver van Eer 't Oorlogs-beest met staale tanden Eer dat dat spook met zo Wel eer toen hy zijn Daar gy eer lang noch blinken Verdient men by de Wijzen eer Ik was wel eer een lief en
eeren [5]	Ter eeren van zijn vrijster Geplengt ter eeren van de minne Wy plengen u dees wijn ter eeren Met eeren vry Leef in eeren leef in deugden
eerkauwende [1]	Eerkauwende op een zachte maybloem rusten
eerse [1]	Eerse in der aerden wierd gehecht
eerst [7]	my de liefd' eerst aan wrede bind my eerst met koorden Wy moeten zamen eerst eens speelen om jeugdiger dan d' eerst ontsloote Rozen Lea had pas eerst ontsloten ging mijn ramp eerst aan nooyt van d' eerst gegronde trouw
eerste [4]	Toen ik 't eerste by u quam zend met d' eerste klink naar onder Elk wou 't eerste zijn genesen Binnen 't eerste jaar een jong
eertijds [1]	duister als gy eertijds hebt gedaan
eet [2]	legt meyneedigheyd dien Eet en Trouw vergeter spijts die 't harte knaagt en eet
eeuwig [6]	En eeuwig blijven Niet eeuwig moeten klagen Het is een eeuwig duurend vuur Van zijn eeuwig brandend licht 't Eeuwig leven word gegeven Blijf eeuwig naakt en kleed
eeuwiglijk [1]	beter vreugt voor eeuwiglijk verlaat
eige [1]	smoren in mijn eige rou
eigen [1]	smoren in mijn eigen rou
elenden [3]	Wat brout gy door uw schenden elenden En groote elenden Herschept de vruugden in elenden
elendig [3]	liet hem dus elendig klagen dus aldus Een Vryer zoo elendig plagen Elendig mensch hoe smoort gy in
elendigste [2]	O Dialark elendigste der knapen Verlos d' elendigste der Maagden
elk [3]	Daar mach elk ter helle spoeden Van elk gedient geviert gevrijd Elk wou 't eerste zijn genesen
elkaar [2]	hoewe ons aan elkaar verbonden Beschouwen hoe die beyde elkaar
elkand'ren [1]	Wy leefden met elkand'ren
elkander [2]	hoe wy daar elkander vonden Elkander kussen vleyen strelen
elke [2]	Elke Nimph was even stout zy flaauw aan elke zy
elkx [1]	Des donders scheen elkx hart te raken
els [1]	Lindebos als d' Els by 't lage
elsche [1]	haagt d' onvruchtbare Elsche boom
else-boom [1]	Met d' Else-boom
elseboom [1]	Den Reiger mind met d' Elseboom
emelia [3]	Het geld Emelia die hier Emelia verdwaalden met hare oogen Emelia vol schaamte en schrik verflaauden
emilia [1]	EMilia so kuis als schoon van
en [565]	En gloeit al was 't van En varsse dauw van haare blaatjes U lippen en uw kaaken En lof en eer dat ick En lof en eer dat ick En eeuwig blijven In linden en abelen abelen populieren En schoonste bloem van 't jeugdig En gunt ons d' allerflaauste weelde die die Juno en Bellone aars En met d' Appel en met met d' Appel en met d' Appel met d' Appel en met d' Appel heerschappy van Kroon en Scepter staven Van rijkdommen en gaven gebootst van melk en bloede En lokken Pares vol toegestraalde branden Van Juno en Bellone En met d' Appel en met met d' Appel en met d' Appel met d' Appel en met d' Appel brand van dorst en slijt de tijd Naar lessing quijnt en moet ten langen Gezicht dat Zon en Maan braveert En smelten door dien zelven gloet Dies smoltse en bleef niet dan In bos en bergen zich versteekt En niet en doet dan woorden En niet en doet dan woorden me noch jong en wel geschapen En hem zijn beeltenis ontweek En vleyen met u slechs te En dat het ook niet weder Hy sturf en blies het leven En zieltjes zuchten helpt als gy gy zoo naar en zacht En zoeltjes gonzen in het donk're En tuytze in Felaas oor ô En wit van deugde en zech wit van deugde en zech hoe Pooles in guurte wint en weer Terwijl zy lecht en droomt gedooken in lof te zingen en een bloote krop En haar terwijl zy slaapt een Vlieg heen en trek ay trek En zech hoe Pooles van zijn Wist u hart en ziel van vuure Yk voor weer en windt En uw mededogendheden Fel geteystert en geslagen Swart als pek en heet als vuur voor mijn zuchte en smeeken En aanhoorden mijn minne-klacht lacht gy zacht en sliep verliet dit lichaam en zy bleef En poogt my dan gevankelijk te buyg my neer en bie mijn diensten En lange een tijd laat zonder IK brande en braak vast vlam braak vast vlam en vonken stookebrand is hard en kout Van staal en yzer t'zaam geklonken Brengt koude en hartheyt in bedwang En lei door my een vuurtjen heeft maar gy en wilt niet weten En de lusten van uw grage Dat schoonte en kuisheid gaat te En nut en goet En nut en goet Treurig droevig en benoud En schreyde op eene steen En verlaten En laat uw lief alleen Hy zuchten en hy sprak En vlucht En vlood En schopt my levende in het En schopt my levend En schopt my levende in het Zach bleek en vuil van bloede het leven derven en sterven Ja sterf bedroefde en volg uw minnaar Ja sterf bedroefde en volg uw minnaar En waarom niet mijn min is Zijn dochters gijle en gruwelijke lust bosch op bergen en in dalen al mijn gunst en vryheid heen Natuur en reden dwong my kan hem zien en na zijn gunst Haakt het los en streelt die hoogjes Korte vreugt en lang berouwen Schande schaemte spijt en schrik hopen duchten zoet en zuur vuur groeit aan en baart gewenste smarten klomp tot man en vrouw Veldenrijk de blanke en volle Maan Terwijl hy fluyte en tuyte en song fluyte en tuyte en song dit lied Den roden Denne en Yp beminnen 't Ze vloodme en was my harder spits als riet en bitterder dan Hop Ick suchte en quijnde en 't suchte en quijnde en 't leven viel My onversiens en graastme in 't bei haar hande en kust mijn voorhooft song den knaap en voer al lustig zijn wikken rekte en luid En ging na huis ten velde dat sacht op en neder geaamt blankheit de mellik en lely beschaamt stroompjes van Necter en zuchtende wind 'et daar wonen en geef uwe mijn worden wy Bruigom en Bruidelijn En smelten de zieltjes te samen En slijten de nachjes en daagjes slijten de nachjes en daagjes met lust daagjes met lonkjes en praat van alle lust en weelden Tot vreugt en 't zoet der En 't nare huilen van de In rust en vree Zo dacht hy en het was op was op gront en reden En volg hem na Dat vreugd en deugd staag aangroey deugd staag aangroey en vermeere En streelen MOnt op mont en hart op hart Al wat leeft en sweeft moet blaken En haar lekkerny verachten MEn plant en paart de groene En ruigten in het wilde sproot Op schone en smakelijke Peeren Maar een gepaarde en be-ente Maagt Op kaak en lipjes die zo En waarom niet een Vryster fier en bly En de jeugd verydeltuyt En maakt de geest zijns meesters En banketeert van 't geen hy En vrindelijk strijkt strijkt in slaap ziet gy straal en vonken Zy blaakt en blixemt lonken Van Liefdensgaarde gaapt en nood u binne En gy moet buiten staan voor En hy keert niet weer En berooft haar eer En voor een knaap onwaardig volop met geest en leven voort weest vrolijk en verheugt wat men denkt en wil En zach een Fuyk aan Amstels En vong door list de Visscher Gaan hier gerust en mak ten kerker En voelt en smaakt begrijpt zijn En voelt en smaakt begrijpt zijn En een die quynt Roert en blaak het jeugdig En fiere hart En verkeeren ys in brand En staal in vuur Nijt ziet wrang en zuur En leer hoe vrundschap liefde en hoe vrundschap liefde en min Best goeit en bloeit in volle wensch hoe Man en Vrouw t'zaam door zoet en wrang te streven In vrede en vreugde kunnen leven vry vervolgen nacht en dag lot na slingeren en sollen goed noch bloed en leven En op het purper van uw En 't hooft op een gebogen Zy zuchte en riep ter krop En scheurden dit onnozel lam door te heete en heevige tooren Was als verstikt en wech geweest En sweert Argielukus den dood By Ammons blixem-vuur en donder En zend met d' eerste klink Maayt weder-zijds en scheurt en moort weder-zijds en scheurt en moort En wierp de kop zo die En veegt de traantjes van haar En streelt haar ziel met zoete En strijkt met zijn Amiela heen 't die suist en ruist door hoge En noemt u dikmaal wreed En hy noemt u dikmaal schoon de rode schaamt' en bleke schroom verwinnen De rode schaemte en vrees de schone voldoen hun wil en wenschen Het Ringel-duifjen en al 't Pluim-gedierte En trekkebekt en blust En trekkebekt en blust bijt op staal en schend haar tanden Dat alles siet en alles weet Van wind en donderslagen brocht gy moed en al En roemden en verhief roemden roemde En roemden en verhief roemden roemde In weelde en saligheid En wrong van spijt haar handen En stak mijn Lief in 't En liet my heel verbaast En sloot haar bleke lippen En ging ter ziele glippen En liet my hier alleen En al mijn leed beschreien En vloei langs beemde en veld vloei langs beemde en veld min doet rede en nabedenking wijken Gevoed gevormt en uitgedijd Van wellust weelde en legen-tijt Door bolle en witte wolken dringt Zo schoon en haag'lijk inne speeld Swiert over nek en schoeren En zo met hem te speelen Een overloze en boze geest al sijn troost en eer Gebogen en gesloten dicht aan En socht het door sijn listen En so helaas haar uitgespatte lusten Het speet haar en het stak haar En stelden 't hem so klaar jeugd was los en licht verleid Zijn sno boelin en smolt in hare En met een steek was Dialarkus Emelia vol schaamte en schrik verflaauden En 't geyle bloed vloog by Daar 't laau en warm dien wreeden Door 't bed en droop al rookend Haare oogen op en opende den mond En zuchte en sprak ach woud En zuchte en sprak ach woud En liet tot loon van 't En laten na dat gy uw dan tranen klachte en zuchten En heugt het u niet meer De beuk'laar aanschoot en het swaart ten En steeg als man te paart En liep helthaftig toe op ysere vergeten ach ondankbaare en ontaarde En word ik dus met schimp dus met schimp en lasteren beloont En wringt ten wolken uyt een mijn menschlijkheyd 't en zalder zo niet de fiere Vrouw en streek haar kuyf streek haar kuyf en vlechten Ontsloop haar oog en gaf zich heym'lijk Keer om en stroop uw kling Hy wenden zich en zach twe blix'mende meyneedigheyd dien Eet en Trouw vergeter En lach gestrekt in 't groene Zo breet en lang gelijk hy vonden hem Dareide en Amarille waakt hy juyst en vryft zijne oogen Zy reppen zich en zetten 't op Zijne oogen gins en weder slaan En springende op zijn kooten staan En liet vol schrik de Zon Zy hijgde en seeg in 't En sloeg hem sachjes op de En liet met vreugt haar maagde-bloempje En song sijn vreugt aan bomen vreugt aan bomen en aan weiden 's anders schande en los gewenschte trou En groote elenden 't harte knaagt en eet En 't al kan schenden En schelt de schroom en vrees schelt de schroom en vrees voor blô vrees voor blô en laf Hy lacht en acht het al En beuzelingen zijn gangen gaan en wil als wijsheyd eer en deugt Nu bleek is en nu bloost en en nu bloost en purpert veld en en purpert veld en zee buygt haar kniën en bewijst hem schuldige Ze is fier en dart'ler dan een veel aan spel en speelnootinnen zy in huys en leest haar Moeders zijde en spilt den tijd Heel stil en luystert toe als De boert en stoejerey een strik Ze is achterdenkende en voorzichtig als een Alle ydeltuytery en alle slimmigheden een gek verstant en wijsheyd hiet zo als eenvuldigheyd en zeden dan wijsheyd eer en deugt En 't Schaapje scheert het kruyt Van beemde en morgen licht En 't lijf met lekk're spijs En 't rechte pit is een zoet en zuur Gerust en onbelust op vrijen In 't wulps en brandend maagden hart En te leppen En eens stellen u halsjen mont en kaak HY lacht en acht wiens fiere Van liefde nooyt en wart En naar zijn Nimphjen zoekt En haar of hare gunst niet Die wijsberaat en rust vervaagt En vleesch en bloed verteert En vleesch en bloed verteert zag de nacht en dag En sprak Urmedon sluyt zing van krijg en moort En roep hem uyt voor vroom En verft of velt of stroom voert de Scepter en gebied Door Yp en Linden En dorstig maakt om bloed te En graag om 't swaart te En met bladen En wees my dat pad En wees my dat pat En wees niet meer wrang En wees niet meer wrang Wor sachter en leer eens En wees niet meer wrang Wor sachter en leer eens aan 't rijzen en 't nachjen aan op harten koud en guur Daar zy flikkerden en schenen En streelde een Luyd En 't swieren Was nu stil en sat Grage Reynoudt sat en keek En hy riep eens soet met Hy schoot op en lach gewonden zeel van kruyt en gras naar 't sinken en voor 't krieken En d' yd'le dromen door een Met lieffelijk gelaat en moedernaakte leên al van melk en bloed en Maagdenwas melk en bloed en Maagdenwas aan een En spreyden 't kleetjen open door soo schoone en goddelijk een swier uyt haar bruyne en drayende oogen En setten al de Zaal in in lichte vlam en vier Zy lachte en greep mijn hand Ik swijmde en blies het leven Dag en uure Waart en duure Waart en en duure Waart en duure Huys van vel en vlees en been vel en vlees en been in 't hart en heeft By 't vreedzame en onnozele vee zingt uyt ruygte en hagen Daar legt men en ronkt en droomt men en ronkt en droomt in vreden zijne slaap springt en by nacht Dan waaktme en hoort de wakk're Men opent vensteren en deuren Van Vlier-blom en Violen zuyker zoet Van Wyn-ruyt Tym en hage Rozen De Klok-hen raast en is beducht En langs hoe meer haar licht rekt langs beemde en heyden En jaagt de beesten uyt de En laat gerust de Winter buyten En roost de schenen met zijn Dit haagden Kats en Westerbaan En met den Wilg aan 't By 't vreedzame en onnozele vee In 't vette en vruchtbaar Pruisen-lant Uws Vaders Geyt en Stier en Koeyen Geyt en Stier en Koeyen Dat vuur en rook ter neuze En balkt en brult en tiert En balkt en brult en tiert balkt en brult en tiert en raast brult en tiert en raast Die fors gewrongen en genepen Met donder-kloot en blixem-strepen kruyn van berg en steen-rots klinkt En zo veel ramp 't al En liet u vluchtende in der Zo guur en kout van eenen Met vreugd en veylig weder koomt En al de woestheyd schijnt gedroomt En welstant vind in volle leden al uw Y en Amstel vrinden En schildert veld en gevel root En schildert veld en gevel root neem uw Lier en schuyl in 't Beschaften dik en schoon en duurzaam dik en schoon en duurzaam houd In 't vrye en goude Holland leefden En hoe wy kouten langs de Door vrundschap en hoe dat wy En hart en ziel tot dichten En hart en ziel tot dichten met mijn wensch en zegen draagt mijn gunst en vrundschap mee op de wilde en woeste zee Schip voor klip en zand En doet u door de golven Als 'er blad en bloeyzel sproot al staatze kant en pal Kant en pal en zonder Kant en pal en zonder wikken Om uw kruyn en blonde haren Kruyt en bladers hebben uyt En nu zien ik dezer menschen Zo veel kracht en zo veel pit 's aan blad en kruyt gelegen Leef in wijsheyd en verstant En poogt de Lauwer-kroon te strijken door een vocht en vuur En aarde en lucht in een En aarde en lucht in een op purp're lip en wangen Zo roos-beschamende en zo mals op blanke nek en hals En dond'ren met zijn grof kanon op 't Zuyde en 't Noorden En halen zo door mensche moorden Van Goud en bloedige Lauwerier En doen de Y Mereminne luyst'ren En strijkt met groote schatten heen kracht kan lijf en ziel genezen Is rijk en een gelukkig man En klink klaar goud van yzer En poiren schept voor alle qualen En hangts'er aan voor starre-lichten Der sware moeyten en gevaren En porren al mijn aanspraaks krachten Met geurige Mirte en Lauwre bossen van 't sware en logge eelment niet schoonse hoog en steyl is al na hooge en nimmer neer Met zang en dartelende leden En bieden u beleeft de hand Der sware moeyten en gevaren En quam langs d' Oever heene En met dit schoone Nimphjen leven lach sijn plicht en trouwigheden En mensheyd met de staf in En klommen by zijn dyen op uw eygen leed en smart En over 't water hene glyden En doen al wat de liefde En so gy weder t'huys wilt En setten 't hart in vlam hart in vlam en vuur En dook toen naar de diepe En quam ten lichaam ingeslopen sluyt uw oogen en uw zinnen spade tusschen dag en nacht zo dacht hy en stapte aan evenwel schept moet en gaat al voort En vind een lang en mager vind een lang en mager wijf En al zijn frisse leden beven En open monde vuyl van bloed En etter swart beklad met roet lamps die damte en rookten wijf siet op en grimlacht hem eens En daad'lijk laatse haar wakker horen Ga heene en wijs dien man Dooralt vol duchten en vol sorgen root nu bleek en wist niet hoe En berg uw selve door de Verscheurt en knaaut met hare Zo laat my en verdwijn als rook Van waar en wie en hoe waar en wie en hoe 't met zijt met hart en sinnen Met raad en daad als broeder En sprak Och of't noch mocht eer een lief en waardig kint En wierd tot grootsheyd opgevoet En nacht en dag om mijne En nacht en dag om mijne En trok door zijne trouw mijn En blies door zijn standvastig minnen Mijn leven en mijn lijden heb Te vluchten en het Hof te En quam daar my mijn Liefste Wy vluchte en hielden ons verborgen Door bos en beemde en langs bos en beemde en langs de strand wy in angst en zorgen wensch men zocht en vond ons niet op Zee bevonde en zagen En zend de dood wanneer men men 't niet en meent En blikrend langs de baren blonk En rukten ons den dag uyt Men suchte en riep den hemel Den allerstoutste en starkste man En flikkerde in de lucht het wind groeyde aan en maakte groote Zeen schuuren over klip en sant En liep te barsten op de En las de tranen van mijn En ons in schaduw van de land met berg en bossen wijsen schip sat hoog en droog met sant zeeg sy neer en sweem in 't En kus op kus van hare En 't schip verlieten met den En al so diep al gaande En liept door struyken en door liept door struyken en door hagen Was eensaam naar en guur en kout naar en guur en kout stont alleen bedroeft en schreyden Zy sach 't en seyde ay staak En heb haar al ons avontuur Kom sprakse en greep my by En liet my tot den dag so in angst en rou at sijn vlees en dorst my noden En spoort waar dat ik hene Ik socht en liep my self Ik suchte en riep Mijn Leliane Schiep nare schaduwen en schimmen In Dorp en Stad door Woude Stad door Woude en Velden schreên nu stontse en sach rondom En drijftse haar blakende in 't De hair-klits zengt en geeft een licht En stinkt hy knarst op sijne En sleeptze by het swarte hayr Zy ballikt en vloekt met ys'lijk d' Eekel-bomen staan en trillen De Nacht-uyl en de Vleermuys zijn Sijn schilt en helm raakt uyt En verft zich in de strot Zy krimt en geeft al brullende En deze gruwel-plaats begeven Zo sprak Dooralt en nam haar by haar door Lande en Steden En beter verwe op haare wangen haar tot Man en Vrouw In lust en rust en welbehagen lust en rust en welbehagen De grootsheyd en de zoete vrind'lijkheen En zich als blood op melk blanke boezem swelt en daalt dageraat zoo schoon en spreyt Zijn stralen uyt en schept een zonnekring En om haar hals daar kreukt En eens te zien die welgeschikte verft met schuyne en purp'ren straal wanneer zy treet en leeft En buygt zo zoet allengsjes sachjes En haalt een streep half ront streep half ront en puyld dan weer En trekt in schaauw een diepsel Ter rechter en ter slinker buygt Haar dey volslagen en gezet smelt de bolle en ronde kuyt En als sy treet verkreukt de En draayt haar hals terwijl de Blijf eeuwig naakt en kleed u nooyt
end [4]	ik aan het end zal raken ik aan het end zal raken Men vuld een kloofjen met een end EEn Landman end met vleyende genuchten
ende [3]	Mijn smart ende leed Mijn smart ende leed Mijn smart ende leedt
enkelen [1]	Na d' enkelen smelt de bolle
ent [2]	of plant of ent den boom Wie daar van drinkt leeft zonder ent
esch [1]	Den wilden Esch nood yders mond
etter [1]	En etter swart beklad met
euvel [1]	dat dat spook met zo veel euvel
even [2]	Hoe lang al even trots Elke Nimph was even stout
evenwel [2]	Hy evenwel schept moet en Hy evenwel houd onverzetbaar stand
eygen [3]	Verlieven op zijn eygen schaauw Met eygen hant Gy rout uw eygen leed en smart
eylen [1]	Gelijk een Duyf door 't water eylen
eynde [4]	zijn jeugd een eynde nam Zy dees reden eynde Belust waar 't eynde zal belanden Ik bidde Argivina voor Venus aan EYNDE
eyndeloos [1]	Een ziel die eyndeloos poogt te leven
eys'lijk [1]	Een eys'lijk wijf zat slordig
eysch [1]	Ik eysch u voor de