← Content: PreviousContent: Next →

D'hoechduitscher-schwets en claaght sijn lijden den narr die lacht om t'malle vrijen [20]


cl1613020pict

Back to top ↑
137 ↓
20. EMBLEMATA.
Den Duytsch in synen euvlen moet
Beclaecht sijn lyden seer onsoet
VVaerom hy vvert in liefden bracht
Tot eene die hem luttel acht:
Hy leght sijn hert, ghemoet, en sin
op een, die van het aenbeghin
Hem liever sach van achter gaen
Als svvetzende daer voor haer staen.
Soo dick en menichmael gheschiet,
Dat yeder nae den rijckdom siet:
Den dvvaes die sulcx aensiet van var
Die lacht daerom als eenen Nar.

D'hoechduitscher-schwets en claaght sijn lijē
den narr die lacht om t'malle vrijen

138 ↓
Nieu Amoureus Liedeken:
Op de voyse. Hoort toe ghy jonghe sinnen.
Aen wien sal ick mijn vryen
Nu legghen dan te cost
Op dat ick niet int lyen
En com / dus fraey ghedost
Doch 'tmoet eens zijn begost.
Daechlijcx ick gaen braggheren
Vry langs des Heeren straet /
Waeraen soudet faileeren
Met Eloquenten praet
Weet ick noch lustich raet.
Een Pau treurt int saysoenen
Als sy haer voeten siet
Maer ick heb witte schoenen
Die brenghen gheen verdriet
Want my ontbreket niet.
Aen wien wil ick met reden
Mijn lieffde vol hoochmoet
Nu waerlijck gaen besteden /
Want menich dochter soet
Ick daghelijcken groet.
Dus gaen ick veel ter keuren
Send' menich minnen brief
Meer macher my ghebeuren
Dan ick can hebben lief /
Maer een mijn hert verhief.
Als jck sien die Ionckvrouwe
Wiens schoonheyt my verrijckt
En ick dan weer aenschouwe
Een die wat fraeyder lijckt
Daer toe mijn lieffde wijckt.
Dus ben ick in veel sorghen /
En weet schier wat te doen.
Want liefde int verborghen
Deur hooghe daden coen
In my is al te groen.
Daer zijnder die in eeren
En rijcke vrijjsters mee
My souden wel begheeren
Dat hun gheen schaemte dee
tHuys blyven t'elcker stee.
PRINCE.
Prins, niet te hooch van moede
Verheffet uwe star /
Wat siet hoe de onvroede

139 ↓
Hier spottich staet van var /
En denckt / siet desen Nar.
FINIS.

Een nieu Amoureus Liedt:
Op de voyse. O ghy Nimphen hooch vermaert, &c.
Phœbus Godt vant soet Musijck
Maeckt ghy me ongheneucht
Om u Daphne schoon en rijck
Ghy varen laet veel vreucht
Dees Goddin,, vliet de min
En het speelen soet der Lier
Dies verkeert // transformeert
Sy in eenen Lauvverier
Van ghelijcken // gaet
Nu afwijcken // quaet
Een door Venus raet.
Ick nu wel beclaghen mach
Dat door lieffd' mijn vryheyt
Die ick selfs te bruycken plach
Dus schandich heb gheleyt
Op een schoon // maecht ydoon
Die ghevaen my heeft ghebracht
In het net // en percket
Waerom dat Vrou Venus lacht
Mijn lieff waerde bruyt
Door u soet gheluyt
My verlost hier uyt.
Wilt Lieff overdencken staech
Al mijn affectie groot
Wat Lieffd' ick int herte draech
Om u soet wesen bloot /
Edel maecht // niet verjaecht
Hem die u soo troulijck mint /
Maer veel meer // crijcht de eer
Dat ghy mijn pijn overwint /
Vytvercoren // reyn
Hooch gheboren // greyn
Lavende Fonteyn.
Waerom Lieff acht ghy soo slecht
D'onlydelijcke pijn
Die ick Minnaer trou oprecht
Ben draghende devijn
Laet ghy my // dencket vry
Wat met waerheyt ick beken
Waer ick heen // ben ghetreen
Niemant wetet waer ick ben
Want mijn traneleyt
Als de swane schreyt
Midts ick ben verleyt.

140 ↓
In swaer lyden ende druck
Moet ick dus leven siet
Met patientich ongheluck
Tot dat mijn Lieff eens biet
't Soete woort // van confoort
Ende helpen goedertier
My Minnaer uyt 'tghevaer
En dit overgroot dangier
Ick beclaghen // mach
Al mijn daghen // ach
Dat ick oyt haer sach
Prince.
Om my peysen wilt schoon Lieff
Als ick ben uyter stee
Denckt om hem die u verhieff
Wat u persoon hem dee
Ghy Iongvrou // voor het trou
Minnen hebdy hem ghehoont
En voor 'tsoet // bitter roet
Inde steed' van lieffd' gheloont
Dus dan mijn Voochdes
Onthout dese les
Adieu schoon Princes.
FINIS.

Het onlydelijcke lyden
Brengt onmydelijcke stryden.

Een Nieu Amoureus Liedeken:
Op de Voyse. Schoonste Nimphe van het wout, &c.
Sol die ryset in het Oost
tot een troost
Van de lieve Veldtgoddinnen
Op dat Tellus weyd' met vreen
werdt betreen
Van de Ieughet soet int minnen.
Schoonste dochter opter aerdt
Reyn en waerdt
In het binnenste gheschreven
Dies belyde ick altijt
dat ghy zijt
Eenich al mijn hop' en leven
Liefste ghy zijt my ontrent
int absent.
Hoewel ic om u moet lyden
Een onlydelijcken brant
int verstant.
Door een vrientlijck teghenstryden.
Dencket Lief wat woorden vroet
dat wy soet
Spraken / die wel accordeerden

141 ↓
Als twee lievers die soo saen
niet afgaen /
Maer doen wat hun hert begheerden.
Doch dat ick moet van u scheen
Brenght gheween /
Mits ick van haer moet verharen
D'edel hert twelck is doorwont
t'alder stont
Bidden sal om u welvaren.
Nimphe waerdy soo beleeft
dat ghy schreeft
Eens hoe dat ghy waert te vreden
Ick soud' weder allen vlijt
doen subijt
En aen uwer Lieffd' besteden.
Dan allen mijn suchten flou
mindren sou /
En den gheest hem wat vermaken
En door reyne lieffde soet
mijn ghemoet
Dubbelfout in lieffde blaken.
Op dat wy comen hier naer
haest te gaer
D'een den anderen soo verhooghen
Door den lieff en soeten sangh
int aenvang
Soo beschouwen vier bruyn ooghen.
En Fortuna wijt verbreyt
ons gheleyt
Daer de Goden my doen varen
Doet ons Lieffd' gheen overlast
laetse vast
Blyven / tot ons weervergaren.
Een ghesont leven seer fijn
wil Iuppijn
Voor den wint recht laten waeyen
En den Heer die eewich leeft
mede gheeft
Dat 'tgheluck te recht mach draeyen.
Vaert dan wel die ick verhieff
Soetelieff
Wilt gheduerich op my peysen
Alsoo ick door lieffds bevroen
Oock wil doen
En dat menich duysent reysen.
FINIS.

Ballade.
Och wat is het scheyden druckich

142 ↓
Daer de Lieffde' schijnt vast gheplant,
Hy mach achten hem gheluckich
Soo sijn liefgen blijft constant
Als ghy reyset buytens landt,
Want dan somtijts tusschen beyden
Comt den Nijdt vol onverstant
Die door praten can verleyden
Dat sulck liefde wort ghescheyden
Maer veel beter hier toe past
Eer van twee een gaet ter heyden
Datmen door Cupidos last
Eerst den knoop wel maket vast.
FINIS.

RONDEEL.
Adieu mijn waerde schoon Iongvrou
God den Heer spaer u ghesondt
En laet ons Lieffde blyven trou
Adieu mijn waerde schoon Iongvrou
Peynst om wy als ick doen om ou
Soo blijft heel vast Lieffds verbont.
Adieu mijn waerde schoon Iongvrou
Godt den Heer spaer u ghesondt
Adieu Lieff met u rooder mont.

SONNET.
Ghelijck men soeckt in d'aerd' nae medecynale cruyden,
Tot een ghenesingh van veel overgroote pijn
Het welck een swacklijck mensch, cond' brenghen tot ruijn
Als daechlijcx wel gheschiet, by die gemeene luyden,
tGheen dat schijnt ongheacht, wel tmeeste can beduyden
Int swack en cranck ghemoet, te maken lustich fijn,
sGhelijcx alst mette Lieffd' ghemeenlijck conde zijn
Die inghewortelt blijft tot opten dach van huyden.
Inwendelijck sy wrocht door wercken die sy werckt
Diens crenckte sy verslapt, wel eyndeling versterct
Dat onghevoelijck schijnt, comt mede van hemselven
Dus waer dat Lieffdes pijn, secretelijcken groeyt
Hoewel Invidia, haer daechlijcx daer me moeyt
Soo can sy thaerder spijt, gheen reyn Min t'onder delven.
FINIS.

Back to top ↑

Facsimile Images


137

138

139

140

141

142

Back to top ↑

Translations


Back to top ↑

Literature


    Back to top ↑

    Sources and parallels


      Back to top ↑

      References, across this site, to this page:

      No references to this emblem or page found.

      Back to top ↑

      Iconclass

      A German unsuccessfully courts a woman; a jester is watching and laughing

      Back to top ↑

      Comments

      commentary

      Back to top ↑

      Notes