![[H O M E : Emblem Project Utrecht]](/static/images/rd-small.gif)
Inverte, et avertes. [26]
[blanco]
[blanco]
[blanco]
Van voor verdriet, van achter niet.
Wilt ghy de hooghste straf van Venus vier-schaer weten?
Sy wert, in minnaers tael, een blauwe scheen , geheten.
Y! dit's den bitebau, en spoock daer't al voor vliet;
Maer keertet mom-tuygh om, ten is soo leelijck niet.
'tGunt dat ghy claeghlijck noemt 't gewenschte goet te derven,
Is (soo ghy't wel bedenckt) ghemack en vryheyt erven,
Kè vrient, bedaert u wat: gheen quaet is sonder goet.
Die u de hoop ontseyt, de vrees oock van u doet.
Sy wert, in minnaers tael, een blauwe scheen , geheten.
Y! dit's den bitebau, en spoock daer't al voor vliet;
Maer keertet mom-tuygh om, ten is soo leelijck niet.
'tGunt dat ghy claeghlijck noemt 't gewenschte goet te derven,
Is (soo ghy't wel bedenckt) ghemack en vryheyt erven,
Kè vrient, bedaert u wat: gheen quaet is sonder goet.
Die u de hoop ontseyt, de vrees oock van u doet.
Diet wel besiet, vint gheen verdriet.
Ghy siet het momme-tuych de cleyne guyts verjaghen,
Om dat sy 't selfd' alleen maer van d'een sijd' en saghen,
Maer al die dit ghespoock van d'ander sijd' oock sien,
Die lachen met de gheen die soo becommert vlien.
Soo haest den mensch yet vreemts bejegent in zijn saken,
De broeck staet hem soo ront dat hy nau weet wat maecken,
Het quaetste valt hem in; maer die op als wel let,
Vint dickwils maer een schim, daer door hy was ontset.
Om dat sy 't selfd' alleen maer van d'een sijd' en saghen,
Maer al die dit ghespoock van d'ander sijd' oock sien,
Die lachen met de gheen die soo becommert vlien.
Soo haest den mensch yet vreemts bejegent in zijn saken,
De broeck staet hem soo ront dat hy nau weet wat maecken,
Het quaetste valt hem in; maer die op als wel let,
Vint dickwils maer een schim, daer door hy was ontset.
De Doot is aen den mensch, dat aen dees jonghe dieren
Is t'holle momme-tuygh; de cleyne jonghers tieren,
Soo haest sy dat aensien, en vallen in de vlucht:
Maer die wat sneger zijn, die nement voor ghenucht.
Soo haest een weerelts kint de bleecke doot voelt comen,
T'hart sinckt hem in de schoen, sijn lust is hem benomen:
Maer die dit spoock, in God, door-siet van alle kant,
En wijcktet niet een voet, maer biettet als de hant.
Is t'holle momme-tuygh; de cleyne jonghers tieren,
Soo haest sy dat aensien, en vallen in de vlucht:
Maer die wat sneger zijn, die nement voor ghenucht.
Soo haest een weerelts kint de bleecke doot voelt comen,
T'hart sinckt hem in de schoen, sijn lust is hem benomen:
Maer die dit spoock, in God, door-siet van alle kant,
En wijcktet niet een voet, maer biettet als de hant.
Translations
Literature
Sources and parallels
-
Inverte, et avertes. [27] (in: Jacob Cats, Sinne- en minnebeelden (1627))
[Compare
![[compare]](/static/images/compare2.gif "Compare")
]
References, across this site, to this page:
- Inverte, et avertes. [27] (in: Jacob Cats, Sinne- en minnebeelden (1627))