[blanco]

Een ledich mensch, Is Venus wensch.

De spinne-cop en sal de slanghe niet ghenaecken,
Als sy die besich siet off neerstich vint int waken:
Maer soo de slang' haer eens, door ledicheyt, gheeft bloot
De spinne valter op, de slanghe comt in noot.
Die schouwen wil de min, off van haer sijn ghenesen,
Dient, sonder yet te doen, tot gheener tijt te wesen:
Dat cleyn vergiftich dier, dat dertel Venus wicht,
Noemt ledicheyt te zijn een wet-steen sijner schicht.

II.74 ↓

[blanco]

II.75 ↓

Die niet ontsiet, wort haest te niet.

Wie sou de cleyne spin doch eenich leet aenbringhen?
Wat soud' de groote slang' door haer vergif niet dwinghen?
De spincop velt nochtans de slang wel doot daer heen;
Ghy vraecht, hoe dat gheschiet: aen-hoort doch eens de reen.
De slang leyt inde son en luyert, op den acker,
Niet passend' op de spin: de spinne clouck en wacker
Treft met haer strael het breyn van 't sorgheloose beest,
Vreest, Vrienden, voor een mensch, die niet een mensch en vreest.

III.74 ↓

[blanco]

III.75 ↓

. MATH. 26. 41.
Waeckt, ende bidt; op dat ghy niet en comt in versoeckinghe.

Soo haest de gladde slang, tot ledicheyt gheneghen,
Leyt sorgheloos daer heen, int coele gras gheseghen,
Valt haer de spin op t'lijf, en eer sy t'wert ghewaer
Soo is haer t'breyn ghequetst, soo is de spin van daer.
O schadelijck vergif, uyt ledicheyt gheboren!
Door dy heeft menich helt sijn eer en glans verloren.
Draeght sorghe dat gheen tijt in luyheyt u ontsnapt,
Dat u de helsche spin niet ledich en betrapt.

Back to top ↑